راست می گفتی شاید

بهشت نه

جهنم هم برای انسان نیست

چه رسد به این چار دیواری گلی

باید زبانه می کشید آتش

-         صورتش را بوسید

تب کرده بود –

نه

اصلا به جهنم که آتش کم می آورد

صورتش را گل انداخت

و برمزار خیام رقصید- با گیسوانش در باد-

«این دسته که بر گردن او می بینی ... »

و بهشت نه

جهنم هم برای آنها نبود

پرواز می کردند

در باد

با باد

راست می گفتند شاید

مردم!

هر دو

دیوانه وار عاشق پرواز بودند .  

***

چرکمردگی دستانش حکایتها داشت

از قلبی که زمین را تُف می کرد

هر صبح

که آفتاب نشانش می داد

و آسمان را

هر شب

که ماه ... !

طناب می بافت و چرکمردگی دستهایش حکایتها داشت

از قلبی که دستانی را تُف می کرد

هر صبح

که با برآمدن آفتاب

به دار می آویخت فرزندش را

و زمین را

هر شب

که با سر زدن ماه

می بلعیدش !

تازه بریده بودند از طناب

مردش را .

نه گریست !

نه فریاد زد !

آرام آرام

بافیدن گرفت تنابی دیگر

در ذهنش !؟