1- گرین

گرین

       آرام آرام

با متانتی که شایسته هزاران سال سجود است

آفتاب را

             به آسمان شهر هُل داد

و آفتاب

بخشید

نخستین نوازش هایش را

بر پیکر فسرده ی گرین

چندمین بار است

-خدا می داند -

گرین ... آفتاب

آفتاب ... گرین

و این

        یعنی همه چیز

***

2- نگاه

در تلاقی با آینه ها

همیشه

نماز شک می خوانم

که این منم آیا ؟

حیران

خسته

کفشهایم را می آویزم

به خاطره ای کهنه ، میخکوب بر دیوار

((و این ابتدای ویرانیست))

مچاله می شود نگاه

با نخستین فشار

و من

بی هیچ ابایی

آئینه را کنکاش می کنم

به دنبال کسی ...